Zanim na salony wjedzie X generacja Hondy Civic, zafundujmy ostatnie pożegnanie jej IX generacji. W moim odczuciu, warto. Bo tak naprawdę to legenda.

Owszem, Golf to wzór nowoczesnego auta kompaktowego. Ale dla nas, Europejczyków. Na dalekim wschodzie, wzorem kompaktu jest właśnie Civic. Bo Volkswagen Golf trafił do salonów w 1974 roku. A Civic, małe przednionapędowe auto konstrukcji inżynierów z Hondy, jest na rynku od 1972…

Oryginalna piękność
IX generacje kompaktowej Hondy Civic poznaliśmy w 2012 roku. W 2015 Japończycy zdecydowali się na jej lifting. Czy czymś nas zaskoczyli? Otóż… nie. Rewolucją było pojawienie się na rynku Civica VIII generacji. Popularne w Polsce UFO było niczym tajfun wymiatający nudne kompakty z rynku. I pewnie, zniszczyłaby konkurencję, ale… była zbyt droga. IX generacja, poniekąd kontynuuje tradycję poprzedniczki. Jest ciekawa, niebanalna i… droga. I jeszcze jedno. VII generacja nie miała wersji kombi. To była jej największą wadą. Było, ale już nie jest. W Hondzie bardzo poważnie podeszli do stworzenia nowego nadwozia dla Civica. I na pewno, nie poszli na skróty doklejając psią budę do hatchbacka. Efekt, zadziwiający. Japońskie kombi zaczyna się już od słupka B. Pięknie pociągnięty, schodzący delikatnie ku dołowi dach. Wspinająca się ku górze linia tylnych okien. Szerokie, muskularne błotniki. Auto wygląda na wyjątkowo kompaktowe i nikt nie podejrzewa, że finezyjna karoseria skrywa bardzo pojemne wnętrze. Majstersztyk, po prostu majstersztyk. Równie nietuzinkowo wygląda tylna część karoserii. Linia świateł, tak jak w hatchbacku, ciągnie się przez całą szerokość klapy, ale zniknął dziwny, biegnący równolegle do zderzaka spoiler, który w istotny sposób ograniczał widoczność. Niestety, styliści Hondy ulegli presji i o ile tył auta prezentuje się perfekcyjnie, o tyle przód…. zwyczajnie. Design japońskiego przedstawiciela segmentu C stał się bardziej zachowawczy. To, co było znakiem rozpoznawczym, czyli pięknie wystylizowany, przeszklony grill z ogromnymi reflektorami czy podobne do grotów strzał klamki, zniknęło. Zamiast tego wrócił przedni spoiler, plastikowy i konwencjonalny do bólu, oraz klamki, tym razem w kształcie… klamek polakierowane w kolorze nadwozia.
Wnętrze też znormalniało. Dla jednych, na szczęście. Dla mnie, niestety! Byłem fanem poprzedniego. Szkoda, ale tym razem Honda, myśląc o poszerzeniu grupy nabywców musiała pogodzić nowoczesność z tradycją. I wyszło. Nie jest ani nudno ani zbyt awangardowo. Zegary w głębokich tubach wyglądają sportowo. Panel środkowy, ładny i czytelny. Kierownica, wzór dla innych. Idealnie leży w dłoniach. Minus? Pomimo że całym menu możemy sterować przyciskami z kierownicy, nie jest to łatwe. Interfejs jest zbyt skomplikowany.
Fotele. Dla jednych idealne. Dla innych idealne inaczej. Ich zamocowanie w kabinie przywodzi na myśl auta sportowe. Fotele leżą, bowiem bardzo nisko. Przez to jadąc autem możemy poczuć się jak w hothatchu, ale wysiadanie to czasem koszmar. Szczególnie w ciepłej, zimowej kurtce. Tylna kanapa, idealna dla 2 dorosłych osób i dziecka. Środkowe miejsce jest dla dorosłego zbyt wąskie, ale za to, dzięki stosunkowo niedużemu tunelowi, możemy bez problemu przewieźć osobę o wzroście do 140 cm.

Brawo bagażnik!
Pierwsze, co rzuca się w oczy po otwarciu klapy, to ogromny otwór i niski próg załadunkowy. Sam bagażnik jest gigantyczny. Przewiezienie Tourerem zmywarki (sprawdzone w praktyce) nie stanowi najmniejszego problemu. Przestrzeń ładunkowa mieści bowiem 624 litry w standardowej konfiguracji. Po złożeniu tylnej kanapy – 1116 litrów do linii okien i 1668 litrów do dachu! To wynik bliski rekordu w klasie.
Pod maskę auta trafić może jeden z dwóch motorów. Pierwszy, to 1,6 litrowy diesel o mocy 120 KM. Drugi, to 1,8 litrowy motor benzynowy o mocy 142 KM. I taki właśnie pracował pod maską testowego Civica. Ponieważ Honda „nie poszła” w downsizing i nie montuje do swoich aut silników od kosiarki wzmacnianych turbiną, pełnię mocy jednostka osiąga od 6500 obrotów a maksymalne 174 Nm. przy 4300. Brak turbosprężarki sprawia, że wolnossący motor dostaje kopa w wyższych partiach obrotów. Najważniejsze parametry określające co silnik może to 9,4 s. do 100 km/h i 210 km/h. To akceptowalne osiągi w tej klasie aut, ale w  praktyce okazuje się jednak, że taka, a nie inna charakterystyka silnika ma swoje wady. Po prostu auto trzeba „wysoko kręcić” żeby było dynamiczne. To z kolei wpływa na zużycie paliwa. W naszym przypadku średnie zużycie nie bardzo chciało zejść poniżej 7 litrów. Choć na trasie bez kłopotu daje się utrzymać niewiele ponad 6 litrów (poza autostradami, oczywiście), w mieście Civic zasysa około 8,5 litra. Oczywiście Honda dysponuje systemem ECO pomagającym w obniżaniu spalania, a więc i emisji CO2, ale czasem po prostu nie da się jechać eco…
Civic Tourer w trasie spisuje się przewidywalnie. Zawieszenie, czyli kolumny Macphersona i belka skrętna dobrze pasuje do polskich dróg, idealnie tłumiąc nierówności. Do wnętrza auta nie przedostają się odgłosy jego pracy. Warto dodać, że w Tourerze, czyli kombi, Honda montuje aktywne tylne zawieszenie „Adaptive Damper System”. Daje ono możliwość wyboru jednego z trzech trybów pracy: Comfort, Normal i Dynamic. Doceniamy! Szczególnie z ładunkiem na pace takie rozwiązanie jest bardzo praktyczne.
Warto też pochwalić układ kierowniczy. Jest bezpośredni i precyzyjny. Trudno przyczepić się do działania skrzyni biegów. Jej praca jest płynna i lepiej niż nieźle współpracuje ze 142-konną jednostką napędową.
Czy auto warte jest swojej (wysokiej) ceny? Jest to pytanie tyleż retoryczne, co… zasadnicze. I nie ma na niego prostej i jednoznacznej odpowiedzi. Honda, pomimo wysokiej ceny, ma sporą rzeszę oddanych fanów. Oni już dokonali wyboru. Zapłacił więcej, ale więcej dostają też przy odsprzedaży. Poza tym jeżdżą autem o więcej niż sporej niezawodności i niebanalnym wyglądzie.
Paweł Pusz

Zalety auta:
-duży bagażnik
-wygląd auta
-możliwość ustawienia trybu pracy zawieszenia
-wysoka wartość rezydualna

Wady auta:
-cena
-mało intuicyjna obsługa przycisków na kierownicy i systemu multimedialnego
-średni komfort akustyczny przy większych prędkościach

Podstawowe parametry techniczne Hondy Civic Tourer 1.8 i-VTEC Sport :
Wymiary (długość/szerokość/wysokość/rozstaw osi): 4590/1770/1480/2595
Silnik: wolnossący, czterocylindrowy motor benzynowy
Pojemność: 1799 cm3
Moc maksymalna: 142 KM przy 6500  obr./min
Maksymalny moment obrotowy: 174 Nm. przy 4300 obr./min
Napęd: przedni
Skrzynia: manualna, 6 biegowa
Osiągi (0-100 km/h): 9,5
Prędkość maksymalna: 210 km/h
Zużycie paliwa (miasto/trasa/średnio): 7,8/5,5/6,4
Pojemność bagażnika: 624/1116/1668
Ceny: od 71,7 do 105,4 tys. złotych
Cena auta testowego 101,4 tys. złotych