42 lata temu pojawił się VW Transporter T2 z napędem elektrycznym.

Prekursor współczesnych pojazdów elektrycznych pojawi się podczas wystawy Techno Classica 2020 w Essen (15-29 marca br.). Ta w pełni sprawna, elektryczna furgonetka bazuje na modelu T2. Zarejestrowany po raz pierwszy w 1978 r. samochód należał do berlińskiego przedsiębiorstwa transportu publicznego, a dziś jest częścią kolekcji samochodów historycznych marki Volkswagen Samochody Dostawcze. Ten Bulli to coś więcej niż samochód zabytkowy – to jeden z niewielu zachowanych na całym świecie historycznych pojazdów zeroemisyjnych.

Minęło już 50 lat odkąd w siedzibie VW w Wolfsburgu położono dość kruche wtedy podstawy do rozwoju mobilności elektrycznej. Dokładnie w 1970 r., konstruktorzy Bulli’ego i Garbusa utworzyli w Wolfsburgu dział rozwoju, którego praca zaowocowała opracowaniem pierwszego w historii elektrycznego pojazdu. Już wtedy celem koncernu było wykorzystanie alternatywnych źródeł energii, tak by stać się mniej zależnym od paliw kopalnych i poruszać się ulicami miast z zerową emisją. W 1972 r. firma pokazała pierwszy prototyp na targach w Hanowerze. Miał on postać pick-upa z odkrytą skrzynią ładunkową. W krótkim czasie rozpoczęła się produkcja krótkiej serii elektrycznych furgonetek. Volkswagen T2 Elektro-Transporter oferowany był nie tylko jako pick-up, ale też jako minibus i furgonetka, a jego ładowność wynosiła 800 kg i to pomimo dużej jak na współczesne standardy wagi akumulatora - 850 kg.

Jednym z odbiorców samochodów z tej próbnej serii był Berlin. Władze miejskie na przestrzeni kilku lat zakupiły siedem elektrycznych furgonetek, a jedną z nich był elektryczny T2 wyprodukowany w 1977 r. i zarejestrowany 14 kwietnia 1978 r. dla berlińskiego miejskiego przedsiębiorstwa transportu publicznego, a dokładnie dla zakładu prac odwadniających. Na furgonetce pojawiło się hasło: „Wir fahren mit Strom – umweltfreundlich“, czyli „Jeździmy na prąd i jesteśmy przyjaźni środowisku”. Berlin podszedł do tego zagadnienia bardzo poważnie: w dzielnicy Tiergarten utworzono stację wymiany baterii, gdzie w ciągu pięciu minut można było wymienić pustą jednostkę baterii na w pełni naładowaną. Było to możliwe, ponieważ akumulator umieszczony pod podłogą przedziału ładunkowego można było po prostu wypchnąć. Technologię ładowania i przekładania akumulatorów, VW opracował we współpracy z koncernami Rheinisch-Westfälischen Elektrizitätswerken (RWE) i ówczesnym Gesellschaft für Elektro-Straßenfahrzeuge (GES).

Alternatywnie można było również ładować trakcyjny akumulator ołowiowy marki Varta za pomocą gniazda umieszczonego z tyłu auta. Ten samochód przyszłości już ponad cztery dekady temu wyposażony był w system gromadzenia energii, za pomocą którego po wciśnięciu hamulców odzyskiwano energię kinetyczną. Pojemność akumulatora wynosiła 21,6 kWh – dość by elektryczny VW mógł pokonać ok. 85 km. Za napęd odpowiadał zewnętrznie wzbudzany silnik bocznikowy prądu stałego marki Bosch (później Siemensa). Osiągał on stałą moc 16 kW (22 KM) i na krótko mógł osiągnąć moc szczytową 32 kW (44 KM). Maksymalny moment obrotowy wynosił 160 Nm.

Elektrycznie napędzany samochód dostawczy, którego masa wynosiła 2170 kg, rozwijał prędkość maksymalną 75 km/h, co było prędkością wystarczającą z racji wykorzystywania tego pojazdu w ruchu miejskim. Modelem tym osiągnięto jednak znacznie więcej: elektryczny VW był początkiem procesu rozwojowego, w którym inżynierowie próbowali stworzyć zeroemisyjnego Bulli gotowego do wejścia do produkcji seryjnej. Przez kolejne lata brakowało jednak najważniejszego: praktycznej technologii wytwarzania odpowiednich baterii. Dziś rzeczy mają się zupełnie inaczej. W ofercie marki Volkswagen Samochody Dostawcze znajdziemy e-Craftera – czyli duży, nowoczesny i zeroemisyjny samochód dostawczy, elektryczny Caddy oraz również elektryczny Transporter. W 2022 r. dołączą do nich VW ID.Buzz i ID.Buzz Cargo./oprac. ns/

źródło: VW