8 marca 1956 r., w postawionej w zaledwie rok fabryce w Hanowerze, uruchomiono produkcję VW T1, zwanego przez swoich fanów Bulli.

Od tego momentu wyprodukowano tam ponad 9 mln sztuk Transportera. Obecnie zakład w Hanowerze jest gruntownie modernizowany. Wraz z wprowadzeniem na rynek jeszcze w tym roku nowego Multivana i ID.BUZZ w przyszłym roku, dla fabryki rozpocznie się era produkcji pojazdów zarówno z konwencjonalnym, jak i z hybrydowym typu plug-in oraz z w pełni elektrycznym układem napędowym.

W połowie lat '50 XX w., z małych radioodbiorników tranzystorowych rozbrzmiewał przebój Elvisa Presleya „Love me tender", a Niemcy odkrywają swoją miłość do samochodów: nadeszły czasy nazywane tam „cudem gospodarczym". VW Garbus jest najlepiej sprzedającym się samochodem roku 1955 i jeszcze przed jego końcem przekroczy granicę miliona wyprodukowanych egzemplarzy. Równie poszukiwanym modelem jest VW T1. Moce produkcyjne głównego zakładu w Wolfsburgu, który buduje T1 już od 1950 r, są niewystarczające, by zaspokoić rosnący popyt.

W tym samym czasie 235 niemieckich miast i gmin ubiegało się o lokalizację dla planowanej fabryki VW Transportera. Heinrich Nordhoff, ówczesny dyrektor zarządzający Volkswagenwerk GmbH, a później prezes zarządu Volkswagenwerk AG, zdobywa poparcie Rady Nadzorczej dla preferowanej przez siebie lokalizacji - Hanoweru. Głównymi zaletami są bezpośrednie sąsiedztwo Kanału Śródlądowego – najdłuższej drogi wodnej w Niemczech oraz istnienie stacji rozrządowej. Już wtedy Nordhoff przyznaje: „Wartość firmy nie pochodzi z budynków i maszyn, ani też z jej kont bankowych. Jedyną wartością w przedsiębiorstwie są ludzie, którzy w nim pracują i duch, w jakim to robią."

Budowa fabryki w Hanowerze rozpoczęła się śnieżną i mroźną zimą 1954/1955. Na początku pracowało tam 372 robotników, ale pod koniec marca 1955 r. na placu budowy było ich już 1000. Po zaledwie 12 tygodniach budowy, ściany mają już ponad cztery metry wysokości. 28 gigantycznych dźwigów pracuje bez przerwy, a 22 wielkie betoniarki produkują codziennie 5000 m sześciennych betonu. Usunięto i zniwelowano 1 750 000 m sześciennych ziemi, co odpowiada 256 000 pełnych ciężarówek - wywrotek.

Od maja 1955 r. na gigantycznym placu budowy codziennie jest zatrudnionych około 2000 robotników. Przy wylewaniu betonu zużywa się 600 000 m kw. drewna szalunkowego. „Tyle wystarczyłoby na zbudowanie drewnianego chodnika o szerokości jednego metra z Wolfsburga aż do Bazylei" - pisał jeden z ówczesnych dziennikarzy.

W tym samym czasie VW szkoli już nowych pracowników, którzy zatrudnieni będą przy produkcji Transportera. Codziennie, o godz. 4:10, specjalnie wyczarterowany pociąg zabiera ich z dworca centralnego w Hanowerze do Wolfsburga, gdzie biorą udział w szkoleniach z zakresu produkcji Bulli. 3000 pracowników ma za zadanie zapewnić sprawny start produkcji. W ciągu zaledwie kilku tygodni powstaje hala konstrukcji nadwozi, w lutym 1956 r. gotowe jest również dziesięciokilometrowe, wielotorowe połączenie kolejowe z fabryką.

Dokładnie 8 marca 1956 r, w fabryce Volkswagen Hannover-Stöcken rozpoczyna się seryjna produkcja przyszłego symbolu „niemieckiego cudu gospodarczego". Do roku 1967, kiedy kończy się produkcja pierwszej generacji Transportera, z taśm produkcyjnych w Niemczech zjeżdża 1,8 mln T1 - Bulli.

Do tej pory, w zakładach Volkswagen Samochody Dostawcze Hannover-Stöcken wyprodukowano ponad 10 mln pojazdów. Obecnie w zakładzie produkowany jest model T6.1, a przed końcem roku rozpocznie się produkcja nowego Multivana (z konwencjonalnym układem napędowym oraz hybrydy typu plug-in). W przyszłym roku w Hanowerze będzie produkowany pierwszy w pełni elektryczny pojazd - ID. BUZZ./oprac. ns/

Foto: VW

Fakty i dane dotyczące fabryki w Hanowerze:

- Wielkość terenów fabrycznych: 1,1 mln m2 (ok. 152 boiska piłkarskie)
- Liczba zatrudnionych w roku 2020: 14 800
- Liczba wyprodukowanych pojazdów:
1956-2021 T1 – T6.1 - 9 228 000
1974-1975 Garbus i Typ 181 - 43 000
1975-2003 LT 1 i LT 2 - 810 200
2017-2020 e-Crafter - 1500
1989-1995 Taro - 61 000
2012-2020 Amarok - 176 500